Παρασκευή, Ιουλίου 20, 2007

Τι να κάνετε όταν δεν έχετε χρόνο για προπόνηση.

Όχι δε θα σας κάνω κήρυγμα. Πρώτον γιατί δεν είμαι παπάς και δεύτερον γιατί σας πιστεύω. Υπάρχουν φάσεις στη ζωή μας χαρούμενες ή λιγότερο χαρούμενες (και συνήθως δυστυχώς είναι οι δεύτερες), που όντως, ο,τι και να κάνετε δεν υπάρχει ούτε μισή ώρα για προπόνηση. Φάσεις που λόγω κάποιας οικογενειακής υποχρέωσης, περίθαλψης κάποιου συγγενικού προσώπου, σπουδών, εξετάσεων, ή για κάποιον άλλο λόγο, υπολογίζετε τα λεπτά που έχετε μέσα στη μέρα ώστε να τα καταφέρετε όλα: Δουλειά, μετακίνηση, υποχρέωση, κάποιο μάζεμα στο σπίτι, κάποιος ύπνος.

Ναι, το ξέρω, το συνειδητοποιώ, περνάω ακριβώς αυτή τη φάση τώρα. Και ίσως είναι η χειρότερη στιγμή να την περνάω γιατί συν όλων των άλλων, αποφάσισε και ο μισός πληθυσμός της Ελλάδας να παντρευτεί. Κάτι το δίσεκτο έτος που ακολουθεί, κάτι ο καλός καιρός, κάτι η ηλικία, (όχι η δική μου βέβαια, των άλλων πάντα) έχουν οδηγήσει σε κύμα γάμων, από το οποίο πρέπει να επιβιώσουμε και να επιβιώσουμε αξιοπρεπώς γιατί αλλιώς θα με πουν ακοινώνητη γαϊδούρα και θα έχουν και δίκιο οι φίλοι μου.

Συμπέρασμα; ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ ΝΑ ΠΑΩ ΓΙΑ ΤΡΕΞΙΜΟ! Εδώ δεν προλαβαίνω να κοιμηθώ, δεν προλαβαίνω να σκεφτώ – το τρέξιμο θα προλάβω; Ακολουθεί λοιπόν το απόσταγμα της σοφίας μου σχετικά με το τι να κάνετε αν ποτέ βρεθείτε σε ανάλογη κατάσταση:

1. Σκάλες, σκάλες, σκάλες!

Οι σκάλες είναι η καλύτερη εφεύρεση του σύγχρονου ανθρώπου. Μπορεί να αφήσαμε το δάσος μας και να ήρθαμε να ζήσουμε σε τσιμεντένιες τρύπες, μπορεί να κάψαμε όλα τα δέντρα μας, αλλά τουλάχιστον φτιάξαμε σκάλες για να σκαρφαλώνουμε. Όπως το έχω υπολογίσει εγώ, ζω στον πρώτο και παρκάρω στο υπόγειο γκαράζ – δύο όροφοι, δουλεύω στο δεύτερο και παρκάρω στο δεύτερο υπόγειο, άλλοι τέσσερεις όροφοι. Βέβαια το πρωί, με το Laptop στον ώμο, την τσάντα στο ένα χέρι, το κινητό στο άλλο, το handsfree στα δόντια, (έχετε δει τα πρόστιμα του ΚΟΚ αν μιλάς στο κινητό σου όταν οδηγείς;;; ναι στα δόντια το handsfree να μην το ξεχάσω…!) και την τσάντα με το ταπεράκι και τα φρούτα στον αγκώνα, πολύ συχνά λέω παράτα το θα πάρω το ασανσέρ… Μετά όμως σκέφτομαι ότι μπορεί για τις υπόλοιπες τουλάχιστον τρεις ώρες να κάθομαι σε μια καρέκλα μπροστά από μια οθόνη, οπότε φτύνω το handsfree στην τσάντα, ρίχνω το κινητό πάνω στα φρούτα και… κατεβαίνω…. Αν υπολογίσω και την αναχώρηση μιλάμε για δώδεκα ορόφους. Μια χαρά - αναλογεί στην προθέρμανση…

2. Meetings – και επί γης ειρήνη…!

Τα meetings δεν είναι μόνο ένας καταπληκτικός τρόπος να γνωρίσεις κόσμο, να αποφύγεις να απαντήσεις σε ενοχλητικά τηλέφωνα, e-mails, fax κλπ. Είναι και μια υπέροχη ευκαιρία για προπόνηση. Το κόλπο είναι να τα οργανώνετε πάντα εσείς. Έτσι μπορείτε:

α. Να επιλέγετε την πιο μακρινή αίθουσα – σε άλλο όροφο, άλλο τμήμα, άλλο κτήριο ει δυνατόν.
β. Να πηγαίνετε πάντα πριν από τους υπόλοιπους να τσεκάρετε ότι είναι καθαρή η αίθουσα, ότι ο κλιματισμός δουλεύει, δεν υπάρχει άλλος μέσα που έχει ξεμείνει από άλλο meeting κλπ.
γ. Να γυρίζετε, να ειδοποιείτε τους άλλους ότι όλα είναι εντάξει και άντε πάμε όλοι μαζί να σας δείξω που γίνεται το meeting.
δ. Να ξεχνάτε κάτι σημαντικό ώστε να μπορείτε να επιστρέφετε στο γραφείο σας για να το φέρετε στο meeting. Είστε περισσότερος κερδισμένος/η αν τα αντικείμενα είναι δύο, περίπου ενάμιση κιλού και ενώ περπατάτε προς το meeting ανεβοκατεβάζετε τα χέρια σας…
ε. Να προσφέρεστε να συνοδεύσετε τους εξωτερικούς συνεργάτες μέσα κι έξω από την εταιρεία. Να τους αναγκάζετε επίσης και αυτούς να ανεβοκατεβαίνουν από τις σκάλες. Για να τους πείσετε μπορείτε να χρησιμοποιείτε πλήθος ευφάνταστων δικαιολογιών του τύπου «το ασανσέρ μας περνάει μια περίεργη φάση και προσπαθούμε να μην το κουράζουμε» ή «ουπς – το ακούσατε και εσείς αυτό το μπαμ; Μάλλον πρέπει να πάμε με τα πόδια…»
στ. Τέλος να προσφέρεστε εσείς να φέρνετε ποτά, νερά, καφέδες κλπ – όσο πιο πολλά τόσο το καλύτερο… και προς θεού ΜΗΝ χρησιμοποιήσετε δίσκο – θα σας μειώσει τις διαδρομές και θα χαλάσει την προπόνηση…

3. Τρίπτυχο νερό, καφές, τουαλέτα….

Έχετε υπολογίσει ποτέ πόσες φορές σηκώνεστε από το γραφείο σας για να πιείτε νερό, καφέ ή να πάτε στην τουαλέτα; Δυο – τρεις φορές τη μέρα;;; ΜΕΓΑ λάθος!!! Δεν πετυχαίνουμε τίποτα έτσι – πρέπει να προσπαθήσετε παραπάνω. Μην ξεχνάτε ότι όσο πιο πολύ πίνετε, πέρα από το ότι φυσικά ενυδατώνεστε, τρέχετε καλύτερα, φτιάχνετε επιδερμίδα και συκώτι (με αυτήν τη σειρά όμως), τελικά αυξάνετε και τα ταξίδια σας προς την τουαλέτα και προπονείστε. Σημαντικό – ποτέ μην έχετε μπουκάλι με νερό στο γραφείο σας – το κόλπο είναι να πίνετε, να τελειώνετε το ποτήρι και να πηγαίνετε να ξαναγεμίζετε. Επίσης σημαντικό – μην πίνετε ποτέ επιτόπου στον ψύκτη το νερό. Η σωστή ακολουθία κινήσεων είναι η εξής: σηκώνεστε (πριν διψάσετε – γενικά ισχύει το ότι όταν πια διψάσετε είναι αργά για τον οργανισμό σας), πάτε στην κουζίνα, παίρνετε ένα ποτήρι, πηγαίνετε στον ψύκτη, γεμίζετε με νερό, επιστρέφετε στο γραφείο σας, πίνετε, επαναλαμβάνετε τουλάχιστον τρεις φορές και μετά λογικά τρέχετε μέχρι την τουαλέτα….

Με συντηρητικούς υπολογισμούς και με το περιθώριο λάθους που φυσικά υπάρχει καθώς οι αποστάσεις διαφέρουν από γραφείο σε γραφείο, αν ακολουθήσετε τα παραπάνω με συνέπεια (δείτε το ως πρόγραμμα προπόνησης) διανύετε εβδομαδιαίως τουλάχιστον 15 χιλιόμετρα! Αρκούν λοιπόν για να καταφέρετε να επιβιώσετε της δύσκολης περιόδου της ζωής σας… απλά προσέξτε μη σας γίνουν συνήθεια γιατί μάλλον δε θα χαρούν πολύ οι διευθυντές σας όταν καταλάβουν τι κάνετε… εκτός φυσικά αν εσείς είστε ο διευθυντής/τρια οπότε ουπς – δεν έπρεπε να διαβάσετε όλα τα παραπάνω!

Παρασκευή, Ιουλίου 13, 2007

Κατεδάφιση του διατηρητέου στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, νο 17

Όσοι ζουν στο κέντρο της Αθήνας, έχουν πάει βόλτα ποτέ στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, έχουν τρέξει στον πεζόδρομο κάτω από τα πανέμορφα πλατάνια και έχουν θαυμάσει τα όμορφα κτίρια που απομένουν στην περιοχή, θα καταλάβουν αμέσως για ποιο κτίριο μιλάμε.

Αυτό το κτίριο, με κάποιες συνοπτικές διαδικασίες, αποχαρακτηρίστηκε από διατηρητέο (είχε χαρακτηριστεί ως διατηρητέο το 1978) και πρόκειται να κατεδαφιστεί!
Διαβάστε κάποιες πολύ σημαντικές πληροφορίες παρακάτω, καθώς δεν πρόκειται ούτε για ερείπιο, ούτε για τυχαίο κτίσμα που πληγώνει τα μάτια μας και την ψυχή μας. Είναι ένα από τα λίγα που δίνουν ακόμα κάποιο χαρακτήρα στην πόλη μας και αποτελεί μέρος της ιστορίας μας. Ας μη γίνουμε και εδώ σαν την Κίνα που χάριν της προόδου ισοπεδώνουν ολόκληρα χωριά…

ΘΑ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΟΥΝ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΕΞΕΔΡΑ ΤΟΥ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟΥ;

ΑΠΟΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟΥ Δ. ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΟΥ 17


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ

Την Τρίτη 3/7/2007 στο ΥΠΠΟ, σε πολύωρη κοινή συνεδρίαση του ΚΑΣ και του ΚΣΝΜ (που ορίστηκε αιφνιδιαστικά την Παρασκευή 29/6/07 χωρίς να ειδοποιηθούν οι έχοντες έννομο συμφέρον) αποφασίστηκε, με μια ψήφο διαφορά (την διπλή ψήφο του προέδρου) ο αποχαρακτηρισμός του κτιρίου της Διονυσίου Αρεοπαγίτου 17 από 'Εργο Τέχνης, με σκοπό να ακολουθήσει αποχαρακτηρισμός και του αρ. 19 και να κατεδαφισθούν. Αιτιολογία: η θέα από το Νέο Μουσείο Ακροπόλεως που θεωρήθηκε υπέρτερο δημόσιο συμφέρον.

Παρά την απόπειρα αιφνιδιασμού, πρόλαβαν να ταχθούν κατά της κατεδάφισης η Ελληνική Εταιρεία για την Προστασία του Περιβάλλοντος και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς, Πανεπιστημιακές Σχολές, ο Δήμος Ιωαννίνων, Ακαδημαϊκοί, Καθηγητές Πανεπιστημίου κ.α.

Το κτίριο της Διον. Αρεοπαγίτου 17, είναι έργο του 1930 του Ηπειρώτη αρχιτέκτονα Βασίλη Κουρεμένου (1875 – 1957) . Ο Κουρεμένος ήταν αριστούχος της Ecole des Beaux Arts στο Παρίσι, Ακαδημαϊκός, ζωγράφος, καθηγητής στο ΕΜΠ, φίλος του Ελ. Βενιζέλου και του Pablo Picasso. Τιμήθηκε με διεθνή βραβεία για το έργο του στο Παρίσι, την Κωνσταντινούπολη, την Ελλάδα, το Δουβλίνο.

Το κτίριο θεωρείται από τους μελετητές ως ένα από τα πιο σημαντικά της εποχής του μεσοπολέμου στην Αθήνα, ίσως το ωραιότερο δείγμα Art Deco στην πόλη. Την όψη του κοσμούν γλυπτά, ψηφιδωτά, ορθομαρμαρώσεις από κόκκινο και γκρίζο μάρμαρο.
Χαρακτηρίζεται διατηρητέο από το ΥΠΕΧΩΔΕ το 1978 και έργο τέχνης από το ΥΠΠΟ το 1988. Σε όλους τους αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, η ύπαρξη των διατηρητέων 17 & 19 είναι βασική προϋπόθεση για το σχεδιασμό. Στο Νέο Μουσείο επιτρέπεται κατά παρέκκλιση ύψος 24μ., ώστε να «συνομιλεί με τον Παρθενώνα» πάνω από τα κτίρια της περιοχής.

Το ΚΑΣ το 2003 δικαιολογεί τη θετική του απόφαση για την ανέγερση του Μουσείου με το σκεπτικό ότι το Μουσείο δεν θα είναι ορατό από την Δ. Αρεοπαγίτου και συνεπώς δε θα επιβαρύνει τα μνημεία και τα διατηρητέα κτίρια. Εγκρίνει δηλαδή την ανέγερση του Μουσείου, επειδή ο τεράστιος όγκος του κρύβεται από τα κτίρια της Δ. Αρεοπαγίτου! Με το ίδιο σκεπτικό εγκρίνεται η ανέγερση και από το ΣτΕ το 2005.

Με την κατεδάφιση των δύο αυτών διατηρητέων κτιρίων ουσιαστικά ακρωτηριάζεται ο αρχιτεκτονικός χαρακτήρας της Δ. Αρεοπαγίτου. Ταυτόχρονα χάνεται ένα σημαντικό κομμάτι της σύγχρονης αστικής ιστορίας μας. Και όλα αυτά στο όνομα ενός κτιρίου – μουσείου το οποίο θα έπρεπε να είχε ως αποστολή τη διατήρηση και τη μεταφορά της μνήμης και όχι την καταστροφή της.

Και δυό λόγια για τη θέα: Από την αίθουσα των γλυπτών του Παρθενώνα φαίνεται ο Παρθενώνας και ολόκληρος ο βράχος της Ακρόπολης. Κρύβεται το Θέατρο του Διονύσου, όχι μόνο από τα κτίρια της Δ. Αρεοπαγίτου, αλλά και από τα ψηλά πλατάνια του δρόμου που αποτελούν τη «δροσιά των περιπατητών» όπως επεσήμανε η Μαρίζα Κωχ, και από τα πυκνά κυπαρίσσια του αρχαιολογικού χώρου. Θα πρέπει και αυτά να «καούν» στο όνομα του υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος;

Τα κτίρια της Διον. Αρεοπαγίτου στην ουσία εμποδίζουν το εστιατόριο του Μουσείου να φαίνεται από τον Μεγάλο Περίπατο και τον Αρχαιολογικό χώρο. Το τεράστιο, υπαίθριο εστιατόριο θα λειτουργήσει πάνω σε μια υψηλή τσιμεντένια εξέδρα – πρόβολο (στο ύψος της στέγης του κτιρίου Βάιλερ) που εξέχει από τον κύριο όγκο του Μουσείου, προς τη Διον. Αρεοπαγίτου, επί της οποίας σημειωτέον ότι δεν επιτρέπεται χρήση εστιατορίου.

Όσο για τις πίσω όψεις των διατηρητέων, που φαίνονται από το Μουσείο, υπάρχουν λύσεις: φύτευση δένδρων, αρχιτεκτονική ανάπλαση, εικαστικές παρεμβάσεις. Αρκεί να συναινέσει το ΥΠΠΟ.

Με την σκανδαλώδη απόφαση επιχειρείται να καταλυθεί η ιερότητα του αρχαιολογικού χώρου, η πολύτιμη αρχιτεκτονική μας κληρονομιά, ο μοναδικός χαρακτήρας της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, για να πίνει τον καφέ του ο τουρίστας με ανεμπόδιστη θέα και να ενισχυθούν έτσι οι εμπορικές χρήσεις του μουσείου. Αυτό θέλουμε;

Αν όχι, ας πάρει το μήνυμα ο Υπουργός Πολιτισμού και Βουλευτής Α Αθηνών Γ. Βουλγαράκης, τηλ. γραφείου 2103636177, fax 2103638137, email gvoulg@parliament.gr

Μαρίνα Κουρεμένου olvia@hol.gr,
Αρίστος Δοξιάδης adoxiadis@notos.biz,
Αχιλλέας Φρειδερίκος af@teknika.gr,
Nίκος Ρουσέας nrouse@tee.gr,
Μανώλης Αναστασάκης anastasakis@tee.gr ,
Μίμης Κουμαντάνος m.koumantanos@aktena.gr

Τρίτη, Ιουλίου 10, 2007

Livefeeds 2.0

Θυμάστε την κοπέλα που είχε κλειστεί στην αποθήκη και μας έπαιρνε τηλέφωνο για να βγει;;;; Ε λοιπόν κάποιος τη βοήθησε και ακολουθεί συνέχεια…. Η αρχή μιας αγαπημένης online διαφημιστικής σειράς;;; Το ελπίζω…


Παρασκευή, Ιουλίου 06, 2007

Γιατί πρέπει να αφήσουμε ήσυχη την Πάρνηθα…

Τις τελευταίες μέρες, όπως όλοι μας σχεδόν, σοκαρίστηκα με τις πυρκαγιές στην Πάρνηθα και στο Πήλιο. Έκλαιγα πραγματικά βλέποντας την Πάρνηθα από το μπαλκόνι μου να καίγεται. Εκνευρίστηκα με όσους θεωρούσα υπεύθυνους και απορούσα πώς είναι δυνατόν να επιτρέψουν τέτοια καταστροφή. Ιδίως για την Πάρνηθα που την ξέρω γιατί τρέχω σε αυτή, όπως έγραψα ενώ ακόμα καιγόταν, πάσχισα να σκεφτώ πώς θα βοηθήσω στην αποκατάσταση της. Διάβασα τα mails και τις δημοσιεύσεις άλλων bloggers, την άμεση απαίτηση για αναδάσωση και εννοείται πως συμφώνησα. Συμφώνησα και δημοσίευσα και την πρωτοβουλία των δρομέων να τραβήξουν φωτογραφίες στην προπόνησή τους από την καμένη τώρα πια Πάρνηθα.

Συγχρόνως όμως συνέχισα να ψάχνω για το τι πραγματικά πρέπει να γίνει. Έλαβα στο mail μου και την προτροπή του wwf για το τι πρέπει πραγματικά να κάνουμε, που βασικά συνιστούσε ψυχραιμία. Ούτε λίγο ούτε πολύ, έλεγε παιδιά όχι γιούρια να σώσουμε, αλλά περιμένετε και απλά επιμείνετε στην προστασία του χώρου. Και σήμερα έπεσα πάνω σε αυτό το blog και διάβασα αυτό το post: Διαβάστε το μέχρι τέλους για να γνωρίζετε τον κόσμο μας. Για όσους δεν έχετε υπομονή παραθέτω τρεις σημαντικές παραγράφους:

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ώριμο μεσογειακό δάσος που κάηκε και προστατεύθηκε, χωρίς να αναγεννηθεί με φυσικό τρόπο. Αντίθετα, σε περιοχές που δεν κάηκαν τον τελευταίο αιώνα τα πεύκα λιγοστεύουν κάθε χρόνο, χωρίς δυνατότητα αναγέννησης.

Οι δασικές πυρκαγιές είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τη διατήρηση των μεσογειακών οικοσυστημάτων. Απλώς, η οικολογική τους σημασία δεν έγινε μέχρι σήμερα κατανοητή επειδή τα αποτελέσματά τους συγχέονται με την μεταπυρική οικονομική δραστηριότητα του ανθρώπου, ιδιαίτερα με την υπερβόσκηση και την οικοπεδοποίηση που οδηγούν σε αποδάσωση.

Και τέλος:

[Στις αναδασώσεις] …Κανέναν δεν ενδιαφέρει τι φυτεύεται, αρκεί οι φυτεύσεις να καλύπτουν μεγάλη έκταση. Στο πληγωμένο από τη φωτιά οικοσύστημα καλούνται τα σχολεία, οι φορείς, οι σύλλογοι, οι πολίτες γενικά, να συμμετάσχουν σε άχρηστες και πολλές φορές επιζήμιες αναδασώσεις. Αγνοείται απ' όλους ότι η φύση έχει προστατέψει και έχει φυλάξει πλούσιο αναγεννητικό υλικό, που είναι έτοιμο να ξαναδημιουργήσει το δάσος. Βαριά μηχανήματα, προκειμένου να ανοίξουν χώρους φύτευσης, ξηλώνουν τους θάμνους, που θα παραβλάσταιναν σύντομα και θα προστάτευαν άμεσα το έδαφος. Οι σπόροι των πεύκων σκεπάζονται με το χώμα του οργώματος ή συνθλίβονται από τις ρόδες των οχημάτων. Στη θέση των ντόπιων, άριστα προσαρμοσμένων, φυτών τοποθετείται ο,τι διαθέσιμο έχουν τα κρατικά φυτώρια, όπως αγγελικές, πικροδάφνες, πυράκανθοι, που προορίζονται για τα πάρκα ή τις αυλές των σπιτιών και είναι τελείως ακατάλληλα για δασικά οικοσυστήματα.

Συμπερασματικά, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να προστατέψουμε το δάσος με την απαίτησή μας να μην καταπατηθεί και την προστασία του από την υπερβόσκηση. Η Πάρνηθα είναι σαφώς ιδιαίτερη γιατί είχε έλατα όπως θα δείτε και στο άρθρο και αυτά χρειάζονται σκιά για να αναπτυχθούν, αλλά το σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει να ορμίσουμε στην αναδάσωση.

Βάση όλων αυτών, θα συνεχίσω προφανώς να ζητώ την προστασία του δάσους. Απλά θα συνεχίσω συγχρόνως να προσπαθώ να μορφώνομαι και θα αφήσω τα ελάφια και τα υπόλοιπα ζωάκια και έντομα ήσυχα στο χώρο που τους έχει απομείνει. Και προφανώς για όσο χρειαστεί θα συνεχίσω να τρέχω στον στίβο με το ταρτάν. Σαφώς χειρότερο αλλά η ψυχραιμία πρέπει να επικρατήσει. Διαβάστε και εσείς παραπάνω για το θέμα, διαβάστε και τα σχόλια στο θέμα και δείξτε το σε όσους μπορείτε. Και πολύ σημαντικό – κάντε κριτική πάντα στα κανάλια και στο τι μας λένε – έχουμε πλέον και εμείς στα Blogs δύναμη – είναι σαφές. Πρέπει όμως αυτή τη δύναμη να την ελέγχουμε….
Διαβάστε επίσης: Μύθοι και Αλήθειες για τη φωτιά στην Πάρνηθα (Τα Νέα, του Νίκου Μάργαρη)

Πέμπτη, Ιουλίου 05, 2007

Ψυχραιμία συνιστάται για την Πάρνηθα

Μόλις έλαβα το παρακάτω στο mail μου και το παραθέτω αυτούσιο, καθώς ο,τι γράφεται ακούγεται λογικό. Αν η υπογραφή είναι σωστή, έχει ξεκινήσει από τη WWF.

"Αγαπητοί φίλοι.

Όλοι μαζί και ο καθένας προσωπικά θρηνούμε για την καταστροφή στην Πάρνηθα.

Όλοι μαζί και ο καθένας προσωπικά θέλουμε εδώ και τώρα να κάνουμε κάτι για να ξαναδούμε τον Εθνικό Δρυμό υγιή και ζωντανό.

Όλοι μαζί και ο καθένας προσωπικά πρέπει με ψυχραιμία να κάνουμε ό,τι καλύτερο για να βοηθήσουμε.

Αυτή τη στιγμή, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι:

  • Να μην ανέβουμε στην Πάρνηθα. Το οικοσύστημα είναι εξαιρετικά
    ευαίσθητο και η αυξημένη ανθρώπινη παρουσία στα καμένα θα το επιβαρύνει ακόμα περισσότερο, ενώ στις περιοχές που δεν έχουν καεί η ανθρώπινη παρουσία μπορεί να ενοχλήσει τα ζώα που έχουν συγκεντρωθεί εκεί.

  • Να μην ταίζουμε τα ελάφια. Το Δασαρχείο έχει αναλάβει πλήρως
    τη σίτιση των ελαφιών, όπου αυτό απαιτείται και το WWF Ελλάς έχει ξεκινήσει πρόγραμμα περίθαλψης σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Το ανεξέλεγκτο τάισμα έλκει τα ελάφια στις καμένες περιοχές, από τις οποίες πρέπει να απομακρυνθούν προσωρινά, ενώ πιθανότατα μπορεί να τα βλάψει σοβαρά.

  • Να μη φυτεύουμε δέντρα. Οι ανεξέλεγκτες φυτεύσεις δέντρων και
    θάμνων χωρίς κανένα σχέδιο μπορεί να προκαλέσουν πολύ μεγάλη επιβάρυνση, σχεδόν αντίστοιχου μεγέθους με αυτήν που προκάλεσε η πυρκαγιά, στο οικοσύστημα που προσπαθεί να ανακάμψει. Οι όποιες αναδασώσεις γίνουν θα πρέπει να γίνουν βάση μελέτης.

    Μπορείτε να μείνετε κοντά μας για να ενημερώνεστε για τις νέες εξελίξεις και να εγγραφείτε στο site μας ( www.wwf.gr ) για να προσφέρετε εθελοντική εργασία στις μελλοντικές εργασίες αποκατάστασης.
    Μπορείτε επίσης να υπογράψετε την έκκληση του WWF Ελλάς ( www.politics.wwf.gr ) προς τον Πρωθυπουργό για αποκατάσταση της Πάρνηθας και προστασία των δασών της χώρας.


    Κωνσταντίνος Λιαρίκος
    Οικονομολόγος MSc, DSPU
    Υπεύθυνος περιβαλλοντικών δράσεων
    WWF Ελλάς
    Φιλελλήνων 26 105 58 Αθήνα
    Τηλ. 210-3314893
    e-mail: c.liarikos@wwf.gr

  • Τρίτη, Ιουλίου 03, 2007

    Ο Μαραθώνιος Ολύμπου…

    Ο Όλυμπος είναι ένα εκπληκτικό βουνό και το να τρέχεις σε αγώνα εκεί είναι μία από τις ομορφότερες εμπειρίες που είχα ποτέ.. Δυστυχώς ήδη από το θρόνο του Δία, είχα βγει εκτός χρόνου, καταλήγοντας να φτάσω στα Πριόνια στις δέκα ώρες, μία ολόκληρη ώρα μετά την ώρα αποκλεισμού, αλλά και πάλι η εμπειρία παραμένει συγκλονιστική. Θα ήθελα να μπορούσα να πω ότι δεν πειράζει και του χρόνου θα τα καταφέρω καλύτερα, αλλά αυτό αποκλείεται καθώς του χρόνου οι δέκα ώρες (όσο δηλαδή μου πήρε εμένα να κάνω τα 31,1 χλμ) θα είναι το όριο αποκλεισμού για όλο τον αγώνα, οπότε για το άμεσο μέλλον χλωμό το βλέπω...

    Παρόλα αυτά ο συγκεκριμένος αγώνας, όπως όλοι οι αγώνες άλλωστε, πέρα από υπέροχες εικόνες μου έδωσε και πολλές γνώσεις τις οποίες παραθέτω για όσους αποφασίσουν να τον τρέξουν ερασιτεχνικά

    1. Μην κοιμηθείτε σε ξενοδοχείο το οποίο είναι δίπλα σε disco – night club. Θα καταλήξετε με τα νεύρα τσατάλια και καθόλου ύπνο, οπότε το πρωί θα κουτουλάτε…

    2. Βάλτε αντηλιακό με ψηλό δείκτη προστασίας πριν φύγετε. Λογικά θα σας προστατέψει μέχρι το τέλος του αγώνα, ιδίως αν είναι αδιάβροχο… μην ξεκινήσετε όμως χωρίς καθόλου αντηλιακό – θα καείτε…

    3. Πάρτε νερό μαζί σας! Πολύ νερό όμως – όχι αστεία. Και γεμίστε τα camelback σας ή ότι άλλο έχετε, οπουδήποτε έχετε την ευκαιρία…

    4. Στο πρώτο μισό του αγώνα δε χρειάζεστε γυαλιά ηλίου. Οπότε για να μην τα χάσετε (όπως κάποια γνωστή μου - ονόματα δε λέω – Χριστίνα τη λένε) και δεν πηγαίνετε σφαίρα, βάλτε τα σε κάποια τσέπη, μπανάνα, σακίδιο, ή απλά δέστε τα…. δε συμφέρει να τα χάσετε – θα καταλήξετε να κατεβαίνετε τα ζωνάρια βλέποντας πεταλούδες από τον πολύ ήλιο….(α ρε Χριστίνα….)

    5. Πάρτε χρήματα μαζί σας. Θα σας βοηθήσουν αν χάσετε τους χρόνους και χρειαστείτε να πληρώσετε νερό στα καταφύγια … και με αυτήν την ευκαιρία θέλω να πω – ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΙΩΑΝΝΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΡΑΣΜΑ ΣΤΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΓΙΟΣΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΡΥΘΡΟ ΣΤΑΥΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΡΑΣΜΑ ΣΤΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΣΠΗΛΙΟΣ ΑΓΑΠΗΤΟΣ!!!

    6. Πάρτε μπατόν μαζί σας αν έχετε – πολύ πρακτικά, ιδίως αν θέλετε να κατέβετε πατώντας στα πόδια σας και όχι πετώντας …

    7. Υπολογίστε ότι χρειάζεστε τον τριπλό (περίπου) χρόνο ανά χιλιόμετρο στην ανάβαση από όσο κάνετε συνήθως…

    8. Υπολογίστε ότι τα τηλέφωνα κατά βάση δεν πιάνουν…

    9. Ετοιμαστείτε να γελάτε συνέχεια με τους άλλους δρομείς που τρέχουν μαζί σας και με τα κλασσικά σχόλια τους σε κάθε χιλιομετροδείκτη στην ανάβαση– «αχ Παναγία μου» – «μόλις ένα χιλιόμετρο κάναμε;» - «μόνο ανηφόρα έχει ακόμα;» - «σε πόση ώρα είναι ο αποκλεισμός;» -«Και μου τα ΄λεγε η μανούλα μου…» και άλλα τέτοια χαριτωμένα…!

    10. Και ετοιμαστείτε για έναν υπέροχο αγώνα στο βουνό των θεών! Καλή επιτυχία!









    Δευτέρα, Ιουλίου 02, 2007

    Δρομείς, Ποδηλάτες, Περιπατητές...

    (από το site του www.runningnews.gr)

    ...Την Κυριακή 8 Ιουλίου στις 9 το πρωί η ομάδα των φίλων του RunningNews.gr θα συγκεντρωθεί στην Αγία Τριάδα της Πάρνηθας να κάνει την καθιερωμένη της προπόνηση, σαν ύστατη ένδειξη διαμαρτυρίας. Στο πλευρό μας θα έχουμε και φίλους ποδηλάτες και περιπατητές και ελπίζουμε κάποια Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Ήδη ο ραδιοφωνικός σταθμός «Μελωδία FM 99.2» έχει στηρίξει επικοινωνιακά αυτή την προσπάθεια και σας καλούμε όλους να παρευρεθείτε σε αυτή τη πρωτοβουλία ευαισθητοποίησης.

    Υπάρχει ήδη ανοιχτή συζήτηση στο Φόρουμ του running news για το θέμα της πυρκαγιάς στην Πάρνηθα και των κινητοποιήσεων της επόμενης μέρας, όπου μπορείτε να καταθέτετε τις απόψεις σας,