Τρίτη, Απριλίου 15, 2008

Αρχείο Άρθρων Runner

Εδώ και μερικά τεύχη, γράφω στο περιοδικό Runner με τη σοβαρότητα και την επαγγελματικότητα που πάντα με διακρίνει. Το αποτέλεσμα είναι άκρως διασκεδαστικό και εποικοδομητικό, καθώς πρώτον έχω πετύχει κόσμο σε αγώνες που διαβάζει τα άρθρα μου (γιούπι) και δεύτερον κάνω ελαφρώς ρεζίλι τους συναθλητές μου που κάνουν αστεία πράγματα, τους φίλους μου και γενικά τους κοντινούς μου ανθρώπους, πανελλαδικά (είναι άλλωστε περιοδικό με πανελλαδική εμβέλεια, τα είπαμε να μην τα ξαναλέμε).

Το μόνο αρνητικό της υπόθεσης, είναι ότι βάζω λίγο στην άκρη την ανανέωση του blog μου καθώς χρησιμοποιώ όλη τη δημιουργικότητα μου στο να γράφω αυτά τα καταπληκτικά άρθρα. Γι αυτό το λόγο, λέω σήμερα να εγκαινιάσω μια νέα κατηγορία η οποία λέγεται “Άρθρα Runner Magazine” ώστε να μπορείτε κι εσείς οι online φίλοι να τα διαβάζετε…. Με μία χ καθυστέρηση βέβαια, αν καίγεστε τρέξτε στο περίπτερο! :-p

Καλό διάβασμα!

Γιατρέ είμαι σοβαρά;

Έχετε όλα τα συμπτώματα ενός δρομέα;

Λίγες ημέρες πριν από τον κλασσικό μαραθώνιο της Αθήνας, ήρθε η αδερφή μου σπίτι και εκεί που μιλάγαμε μου λέει: «Α παραλίγο να το ξεχάσω – με πήρε η Ειρήνη τηλέφωνο να μου ζητήσει να σε πάρει τηλέφωνο ο σύζυγος της κολλητής της - ξέρεις που ζουν στην Αυστραλία - θα έρθουν Ελλάδα για να τρέξει στον κλασσικό μαραθώνιο (!) και θέλει μερικές πληροφορίες…. της είπα να σε πάρει τηλέφωνο φυσικά - οκ;»
Ξεπερνώντας το πρώτο σοκ στο οποίο προσπαθούσα να καταλάβω ποιός ακριβώς θα με έπαιρνε τηλέφωνο, σε ποια γλώσσα θα μιλούσαμε, ήταν άντρας ή γυναίκα και τελικά μήπως ήμασταν μακρινά ξαδέρφια; (μου τα κάνει κάτι τέτοια η αδερφή μου είναι η αλήθεια – ξέρει τη μισή υφήλιο) απάντησα με έκπληξη:
«Μα εγώ δεν είμαι δρομέας!» σχόλιο το οποίο αντιμετωπίστηκε ως εξής από την ομήγυρη:
Η αδερφή μου χαμογέλασε ειρωνικά και ο σύντροφος μου με χάιδεψε στοργικά σαν κουτάβι στο κεφάλι λέγοντας:
«Βέβαια – η Χριστίνα δεν είναι δρομέας, απλά έχει όλα τα συμπτώματα»…
Κολακευμένη είναι η αλήθεια, κάθισα και σκέφτηκα τι υπονοούσαν οι δύο άνθρωποι που με ξέρουν καλύτερα στη ζωή μου. Και κατάλαβα ότι έχουν δίκιο. Δεν είναι οι χρόνοι ή οι θέσεις που σε κάνουν δρομέα, αλλά ολόκληρη η στάση ζωής που κρατάς. Συγκεκριμένα, ξέρετε ότι είστε δρομέας όταν:

1. Τα απογεύματα σας μετά τη δουλειά έχετε πάντα κάτι να κάνετε και δεν είναι να πάτε για καφέ.

2. Μπαίνετε σε ένα φαρμακείο και το πρώτο αντικείμενο που τραβάει την προσοχή σας είναι το stand της Gewohl με όλα τα διαφορετικά προστατευτικά ποδιών.

3. Στο ίδιο φαρμακείο, είστε οι μόνοι που καταλαβαίνετε σε τι χρησιμεύουν τα προστατευτικά, χαίρεστε που επιτέλους βρήκατε αυτό που χρειαζόσασταν και δε σας φαίνεται παράλογο να δώσετε 10 ευρώ για ένα σκουφάκι δαχτύλου…

4. ...την ίδια στιγμή που θεωρείτε εντελώς παράλογη την απαίτηση των φίλων σας να δώσουν το ίδιο ποσό για … σουβλάκι πίτα – 10 ευρώ; Έχουμε ξεφύγει; Άσε που η πίττα σουβλάκι θα σου κάτσει στο στομάχι και πώς θα τρέξεις μετά;

5. …καλύτερα να φας μια ελαφριά μακαρονάδα με λίγη σάλτσα χωρίς τυρί για να γεμίσει και ο οργανισμός με τους απαραίτητους υδατάνθρακες για την προπόνηση αύριο.

6. Και φυσικά αυτές ακριβώς τις διατροφικές συνήθειες που περιλαμβάνουν ελαφρύ μαγείρεμα, πολλά φρούτα, ελάχιστα τηγανητά κλπ κλπ προσπαθείτε να τις επιβάλετε και σε όλους τους ταλαίπωρους που μοιράζονται την ίδια στέγη μαζί σας ή το ίδιο γραφείο… ενίοτε και το ίδιο βαγόνι στο μετρό/τρένο.

7. Έχετε ένα συρτάρι αφιερωμένο στα τρεχαλόρουχά σας: Για όλες τις συνθήκες, όλες τις εποχές και ειδικά για τις γυναίκες, σε όλα τα μεγέθη….γιατί μπορεί να χάνουμε ή να παίρνουμε μερικά κιλά, αλλά το τρέξιμο τρέξιμο!

8. Και φυσικά, μπορεί να μη σηκώνετε το χέρι σας να μεταφέρετε τα άπλυτα από το πάτωμα στο καλάθι των απλύτων (κυρίως οι άνδρες) και τα προγράμματα του πλυντηρίου να σας θυμίζουν έντονα ιδεογράμματα που δεν έχει καταφέρει ο σύγχρονος άνθρωπος να μεταφράσει ακόμα, αλλά όταν πρόκειται για τα τρεχαλόρουχα σας, δεν αφήνετε άλλον να τα αγγίξει και γνωρίζετε με ακρίβεια τη θερμοκρασία που πρέπει να πλυθούν και ότι δεν πρέπει να βάλετε μαλακτικό.

9. Όσο για τα αθλητικά σας παπούτσια, αυτά μοιάζουν να έχουν αποκτήσει τη δική τους ψυχή και να ζευγαρώνουν σαν τα κουνέλια. Έχουν μάλιστα διεκδικήσει πέρα από όλη την παπουτσοθήκη και διάφορους άλλους χώρους, όπως το μπάνιο, το γραφείο και το …πορτμπαγκάζ.

10. Η κλασσική ημέρα βραδινής εξόδου σας είναι η Παρασκευή, γιατί το Σάββατο πρέπει να κοιμηθείτε νωρίς ώστε να μην είστε ξενυχτισμένοι την Κυριακή που έχετε αγώνα ή προπόνηση με τα φιλαράκια….

11. …φιλαράκια τα οποία πιστεύετε ακράδαντα ότι είναι τα καλύτερα παιδιά και ότι κάνουν την καλύτερη παρέα, δεν τα έχετε δει ποτέ όμως χωρίς αθλητική περιβολή σε οποιαδήποτε άλλη περίσταση εκτός από προπόνηση, αγώνα, ή αθλητική έκθεση…

12. Όπου και αν πάτε διακοπές, βουνό ή νησί, Καλοκαίρι, Χειμώνα, Άνοιξη, Φθινόπωρο, ρίχνετε και ένα ζευγάρι αθλητικά στη βαλίτσα σας για να μπορέσετε να τρέξετε όταν οι υπόλοιποι πάνε για ύπνο το μεσημέρι ή σηκωθούν αργά το πρωί.

13. Και τέλος σιχαίνεστε τα ψώνια απίστευτα, μισείτε το ψάξιμο στα ράφια και στις κρεμάστρες, τις ουρές στα δοκιμαστήρια και τους αγενείς πωλητές, αλλά όταν βρίσκεστε σε αθλητική έκθεση φεύγετε με τρεις τέσσερεις σακούλες γιατί πραγματικά αυτό το κολάν έχει τέλεια εφαρμογή και ανακλαστήρες για όταν τρέχω το βράδυ και - κοίτα – βρήκα αυτήν την κάλτσα στο μέγεθος μου και έχει το απαραίτητο φάρδος στα δάχτυλα για να μη με χτυπάει όταν πρήζονται τα πόδια από το τρέξιμο…

Δεκατρία συμπτώματα λοιπόν; Τυχαίο; Καθόλου, γιατί όπως το 13 είναι για μερικούς άτυχος αριθμός έτσι και εσείς που έχετε τα παραπάνω συμπτώματα ατυχήσατε. Γιατί ο δρομέας μέσα σας υπάρχει από τη στιγμή που αρχίζετε το τρέξιμο και τα συμπτώματα είναι εκεί σαν αρρώστια που σας καταλαμβάνει μέρα με τη μέρα όλο και πιο πολύ. Ο δρομέας μέσα σας είναι εδώ για να μείνει και τίποτα δεν μπορεί να σας τον στερήσει. Πηγαίνετε λοιπόν για τρέξιμο και απλώς απολαύστε το.